Modlitwy z książki

Czytam i słucham dużo książek. Jak nigdy w życiu. Może dlatego, że robię teraz to co chcę, a nie to co muszę. Wypełniłam rolę żony i matki, a teraz przyszła kolej na to czego chce moja dusza. 😎

Często czytam książki o dawnych czasach. Upewniają mnie, że nie chciałabym wtedy żyć. Ten czas i to miejsce, w którym jestem jest odpowiednie dla mnie takiej jaka jestem. Naprawdę.

Do tej książki podchodziłam już wcześniej, ale porzuciłam ją po pierwszym rozdziale.

To książka z biblioteki. Jest długa, ma 831 stron.

Kto jej nie zna, to proszę wyjść z tego bloga, bo zdradzę treść. 😎

 

Uwielbiam spojlery 😎 Zawsze czytam, bo to one skłaniają mnie do czytania lub nie.

Dlaczego nie chciałam jej przeczytać?

Przez wymyślonych bohaterów. W powieści każdy mężczyzna czy chłopak bez przerwy myśleli o gwałceniu kobiet. Co im zrobią, jak je dopadną. I to była wina kobiet. Jak zwykle. Oprawcom uchodziło to na sucho, kobietom nie. Nie chciałabym żyć w tamtych czasach.

Głównym bohaterem jest opat/ przeor Philip. Jest OK. Ale drugi wątek dotyczył Toma Budowniczego. To facet, który nie dbał o rodzinę. Podróżował zimą w poszukiwaniu pracy i ciągał ciężarną żonę i dzieci oraz krowę. Głodowali, przez jego niezaradność. Bo przecież nie było dla niego pracy. On jest budowniczym, a zimą nikt nie buduje. Żona urodziła synka w lesie, w nocy i zaraz umarła. On ją pochował, a na grobie zostawił noworodka, bo nie umiał się nim zająć. Śmierć głodowa jest straszna, dziecko przeraźliwie płakało z głodu i strachu. Gdy po jakimś czasie wrócili, to dziecka już nie było. Ale pojawiła się kobieta. Kilka godzin od śmierci żony, Tom uprawiał seks z nieznajomą. Anioł mu ja podsunął, bo cierpiał. Chyba jego ego cierpiało, użalał się nad sobą.

Mierna osobowość. Gdy w kolejnym klasztorze nie dostał pracy to „pomodlił się”, a raczej rzucił klątwę.

A potem syn tej kobiety podpalił kościół, by kochanek jego matki dostał pracę. Co to za ludzie!

Tom uważał, że to Bóg chciał, żeby tak się stało.😖 Wygodne. Zero pokory. (nie ma emotki z wymiocinami😕)

Powieść rozpoczyna się w 1123 r. Ciekawym przedstawieniem. Nie ma tu modlitwy, jest przekleństwo. Czyli modlitwa złorzeczenia.

Tą kobietą była przyszła kochanka Toma. Oczywiście ta „modlitwa” nie zadziałała, choć czarownica posłużyła się krwią. A to wzywa złe duchy z astralu. Rycerz, mnich i ksiądz wiedli beztroskie życie. Dwóch z nich umarło ze starości. Ksiądz został biskupem z ogromną władzą. Dopiero na starość oświadczył, że nie o to mu w życiu chodziło. Nie zapłacił za swoje grzechy.

Przestałam to czytać, bo nic nie wnosiło w moje życie. Wkurzało mnie 😎

Potem dostałam audiobooka w formie słuchowiska, a nie czytaną przez lektora. I wciągnęła mnie ta historia. Kiedyś myślałam, że słuchowisko to wybiórcza treść. Okazało się, że jest wszystko, każde słowo. Więc w domu czytałam książkę, a w podróży komunikacją miejską słuchałam słuchowiska.

Relacja z Bogiem mnicha z książki była bardzo ciekawa. Być może ludzie w tamtych czasach też tak postrzegali związek ze Stwórcą. Dlatego na to zwróciłam uwagę.

Przyjechał opat Philip do klasztoru, w którym zmarł przeor i był wakat. Philip był dobrym organizatorem, więc poproszono go, by startował w wyborach.

Nie planował tego, ale ziarno zostało zasiane. Zaczął marzyć.

Była najlepszym kandydatem, ale biskup przysłał pismo o swoim kandydacie. Nic się nie zmieniło, zawsze są stanowiska obsadzane z teczki. Sprawy się skomplikowały. Nie wystarczyło się modlić, by wygrał najlepszy. Archidiakon Woleran powiedział: Ja cię poprę na przeora, ty mnie na biskupa. Taki układ.

Fajna rozmowa z Bogiem. Nie można być zbyt skromnym. Trzeba działać.

Bóg ma ważniejsze rzeczy do roboty 😎

Sprytne. Czekał na znak od Boga. Jeśli Bóg go jakoś nie powstrzyma, to znaczy, ze postępuje dobrze. Tak może się usprawiedliwiać nawet pedofil czy morderca.

Opat Philip został przeorem.

Ten wątek został świetnie napisany i czytałam z podziwem. 😎

Biskup Woleran powiedział w pewnym momencie, „Przysięgam na wszystko co święte, że nigdy nie zbudujesz tego kościoła.” Klątwa się nie sprawdziła.

Czarownica Ellen po raz kolejny rzuciła przekleństwo. Podczas ślubu.

Ta klątwa się sprawdziła prawie natychmiast. Małżeństwo było nieudane. Wiadomo z przymusu, bez miłości.

 

Dygresja na temat książek.

Wszystkie książki, które teraz są wydawane pisze AI i tłumaczy AI. Niby różni autorzy, różni tłumacze, ale w każdej z 40 ostatnio przeczytanych książkach trafiam na zwrot

WYSOKIE KOŚCI POLICZKOWE

Tylko, że takie kości nie istnieją. Obracam się teraz w towarzystwie fizjoterapeutów to wiem. Musiałam sobie przypomnieć wiedzę o mięśniach, kościach, ścięgnach, punktach spustowych itp. Na twarzy są kości jarzmowe, a nie policzkowe. I co to w ogóle znaczy wysokie kp? Czyżby zasłaniały oczy? 😎 A niskich kości policzkowych nie ma? Litości. Liczy się PRAWDA.

Mam już odruch wymiotny jak o tym czytam czy słucham. Dlatego uważam, że autor tych bzdur jest jeden – AI. Powieści są fikcyjne, ale to nie znaczy, że trzeba kłamać.

Jak się wkurzę, to zrobię listę tych bzdur 😎

UAP

Wczorajszej nocy na niebie było widać dużo planet i gwiazd. Sypialnię mam na zachodzie i z okna piękny widok przed snem. Można było obserwować Jowisza, Marsa, wszystkie gwiazdy Oriona i wiele innych.
Wczorajszej nocy na niebie było widać dużo planet i gwiazd. Sypialnie mam na zachodzie i z okna piękny widok. Można było obserwować Jowisza, Marsa, wszystkie gwiazdy Oriona i wiele innych.

Ok 22.00 spojrzałam w niebo i zauważyłam nad Jowiszem świecący obiekt. Nie powinno tam go być, bo wyżej jest tylko gwiazda El Nath, druga, po Betelgezie najjaśniejsza gwiazda w Byku. To ta na północnym rogu Byka.

Ten obiekt rozjarzył się jasnością, powiększył się, potem zniknął. W pewnym momencie był większy od Jowisza. Zniknięcie wyglądało jakby ten obiekt uderzył w wodę. Jak kamień w wodę. Z pluskiem. Jakby wszedł za kurtynę, do innego świata, do 4 wymiaru, lub innego. A może są na rogu Byka 😎  Patrzyłam jeszcze z 15 minut, bo myślałam, że może wróci. Nie wrócił. Nie zrobiłam fotki, bo wszystko mnie zaskoczyło.
To był mój pierwszy obiekt UAP.
UAP (ang. Unidentified Aerial Phenomena) to termin określający niezidentyfikowane zjawiska powietrzne. Jest to nowe określenie, które odnosi się do tego samego co UFO (ang. Unidentified Flying Object. 

https://mlodytechnik.pl/technika/31714-wiadomo-duzo-wiecej-czyli-wciaz-nie-wiadomo-ufo-to-teraz-uap-ale-to-nie-pomaga-w-wyjasnieniu-zjawisk

Nigdy nie wierzyłam w UFO. Zawsze myślałam, że to obiekty wojskowe. Ich możliwości wybiegają 30 lat do przodu. Oni udają obcych.
Zastanawiające, ze od roku „ujawniane” są informacje o UAP na całym świecie. W internecie jest pełno filmików czy fotek z takimi obiektami.

Dzisiaj był nów.
To moja fotka tuż po, o 12:07. Szczyt zaćmienia u mnie było o 11:47.

Nic nie widać 😎

To było też zaćmienie Słońca, częściowe, 17%. Wg Majów, zaćmienia są postrzegane jako wojna na niebie. Podobno, po zaćmieniach miały miejsce wojny między państwami-miastami.
Podczas zaćmień Słońca Księżyc jest tak zły na Słońce, że je gryzie. Jest to szczególnie widoczne podczas częściowych zaćmień, a ślad po ugryzieniu na Słońcu jest bardzo podobny do tego, jak mrówki liściarki robią okrągłe dziury w liściach. Ludzie czasami robią dużo hałasu (zwykle uderzając w garnki i patelnie), aby odgonić zwierzęta atakujące Słońce lub Księżyc. 

Ten nów z zaćmieniem będzie miał na nas wpływ przez najbliższe pół roku. To będzie test wiary, który wywołuje strach przed szybka zmianą. Pozostań wierny swojemu kodeksowi moralnemu i etycznemu. Jeśli go masz. To będzie trudne. Zamieszanie, kłamstwa, oszustwo, niepewność przyszłości, nieszczęścia. Dostosuj się do zmian i nie daj się zabić.
W gwiazdozbiorze Pegaza są Słońce, Księżyc, Merkury, Wenus, Saturn, Neptun i północny węzeł księżycowy. To gwiazdy nieszczęścia. Pegaz to bardzo ciekawy gwiazdozbiór. Warto wiedzieć co nas czeka.

Zrzuty pochodzą z apki Stellarium. Prawdziwa mapa nieba. Tylko to działa i ma znaczenie.

Kłamstwa

Jechałam na wykład. I zauważyłam taki napis na jednym z bloków mieszkalnych na moim osiedlu.

Rozbawił mnie. Czyżby internet już nie wystarczał? Nie miałam sprayu, bo bym odpisała: NATYCHMIAST.

Ciekawe czy napisało to dziecko czy rodzic.

Jak podobno powiedział Tołstoj: kłamstwo jest najgorszym grzechem. Nie znam się na grzechach. Ale nie znoszę kłamczuchów i złodziei. Nigdy nie daję drugiej szansy komuś kto mnie okłamał. Taka osoba zawsze znajdzie okazję do oszustwa. A przecież zamiast kłamać wystarczy nic nie mówić. Wtedy z ust nie wydobędzie się ani kłamstwo, ani niewygodna prawda.

Nigdy nie kłamię, bo to wymaga bardzo dużo energii. Wolę nadmiar energii wykorzystać na twórcze działania, a nie na utrzymywanie kłamstw. Żeby kłamstwo nie wyszło na jaw, kłamca musi pamiętać co mówił i ciągle wysila się, żeby prawda nie ujrzała światła dziennego. To naprawdę nie ma sensu.

Kłamstw uczymy się w domu, od rodziców. Nikt nie uczy rodziców bycia dobrymi rodzicami. A potem kłamiemy w szkole, w pracy, w związkach. I tak to się kręci z pokolenia na pokolenie.

Jeśli kłamiesz to przestań, natychmiast.

Świat będzie lepszy. 😎

Znikające skarpetki

Skarpetki to ważny temat. 😎
Przeżyłam już walające się po podłodze męskie skarpetki. Gdy sprzątałam, to nic się nie zmieniało. Więc udawałam, że ich nie widzę. Wtedy naprawdę skarpetki trafiały do kosza na pranie. Nie znikały. Ważna nauka.
Od 24 lat giną mi skarpetki, tj. odkąd mieszkam w obecnym mieszkaniu.

To tylko część moich skarpetek, reszta jest w koszu. Tylko 4 skarpetki nie mają pary (teraz).
Każda para brudnych skarpetek trafia do siateczkowego worka (mam ich 3). Potem je piorę, suszę i układam w szufladzie na bieliznę. Skarpetki nigdy nie znikają w pralce. A znikają z szuflady. Musiałam kupować wielopaki tych samych skarpetek, żeby mieć skarpetki do pary. Mam ich ponad 30, bo zmieniam je codziennie. Nikt ze znajomych, ani z rodziny nie miał takiego problemu.
Siostrze pokazywałam kiedyś skarpetki w cienkie paski. Były biało-różowo-granatowe. Trochę się różniły grubością i kolorami. Podobne, ale inne. Jakby ktoś zabrał mi jedną i podrzucił inną podobną. Nie pamiętałam, którą kupiłam, a która była obca. Po kilku latach, gdy nie było pary, to skarpetki trafiały do kosza. Te 4, albo więcej, tez trafi na śmietnik.

Niedawno trafiłam na ten filmik Tibees
https://www.youtube.com/shorts/VwofJ3wkzn8

Nareszcie sprawa została wyjaśniona. To istoty między wymiarowe się nudzą i zabierają sobie co chcą. Czasem mogę je zobaczyć kątem oka. Zna to chyba każdy. Widzimy coś, ale gdy skierujemy wzrok centralnie to niczego nie ma.
Istoty te chcą się porozumieć, chcą, żebym wiedziała co mi robią. 😎Zaznaczają swoją obecność.
https://www.youtube.com/shorts/YDJsFim2rP8

Skarpetki to nie problem. Ale znikający ludzie już tak.
Od 7 lat obserwuję zmniejszającą się populację ludzi w moim mieście, osiedlu, ulicy, bloku. Oni nie umarli, bo na cmentarzach nie ma dużo świeżych mogił. Malo ludzi jest na bazarkach z warzywami i owocami, mało ludzi jest w galeriach handlowych, coraz mniej ludzi jest w lokalnych sklepach. W okolicznych blokach na 60 mieszkań, 15 stoi pustych. Od lat. Nie pomógł import bardzo opalonych ludzi.
Mam kilka teorii na ten temat. Np. taka, że część ludzi nie była prawdziwa, tylko NPC, jak w grach. Cześć ludzi może być przesuwana do innego wymiaru, bo ten świat się zapada.
Od dawna nie wierzę, że na ziemi żyje 8 miliardów ludzi, wg wikipedii w 2022 roku. Mieszkam w mieście, ale dawno nie widziałam tłumów nigdzie. Mimo, że miasto zwęża ulice, wprowadza chaos przez remonty wszędzie. Skoro ludzie migrują ze wsi do miast, to chyba do innych, a nie do mojego miasta.

A tu ciekawy filmik z Chin:
https://www.youtube.com/watch?v=o1x-W3i3k0Q

Wnioski jakie ten pan wyciąga są inne niż moje 😎

Na całym świecie niektórzy ludzie to widzą. Podobno tylko 20% ludzkości myśli samodzielnie. Reszta goni za własną codziennością i pragnieniami.
Zobaczymy, w którą stronę to pójdzie. 

Mam nadzieję, że nieźle się ubawiłeś 😎 tak jak ja 😎 

Zachwyt

Zaczęłam ćwiczenia na basenie. Z UTW. Kupiłam sobie nowy kostium, klapki i bidon. Ja to mam szczęście, że w moim mieście jest polska firma, która szyje piękne kostiumy. Zmierzyłam się, wybrałam 3 na stronie internetowej i pojechałam. Przymierzyłam pierwszy i był idealny. Przymierzyłam jeszcze jeden, ale pierwszy wybór był najlepszy. Bardzo mi do twarzy i do duszy. Dusza śpiewa. A może to nie ja wybrałam kostium, ale on mnie 😎

Pewnie, że można kupić z wysyłką, ale na ciele wszystko wygląda inaczej. Ekspedientka jest fachowcem. Podałam jej 3 numery kostiumów, a ona wybrała jeden i to w innym kolorze niż chciałam. I był idealny. To się nazywa profesjonalizm. Ona wiedziała, w którym będzie mi dobrze i się nie myliła. Dobrze wykonała swoją pracę.

Woda w basenie wspaniała (Zatoka Sportu), instruktorka również, ale najlepsze były koleżanki i koledzy. Starsi ode mnie, ale zachwycający. Imponują mi. Zamiast siedzieć przed tv i oglądać seriale, oni idą ćwiczyć z innymi w swoim wieku. Nikt nie robił fotek. Nikt nikogo nie oceniał. To była dobra zabawa. Moja nowa codzienność.

Zakup bidona był genialny. Zanim zaczęłam się ubierać zdążyłam wypić pół litra wody. Skąd takie pragnienie. Może kupie większą butelkę 😎

Podziwiam starszych ludzi. Ale tylko tych co sami o siebie dbają. Mimo wieku chcą więcej wiedzieć i być sprawnymi do śmierci. Unikają lekarzy, którzy im wytykają pesel. Przebywanie w takim towarzystwie do magia. Zastrzyk dobrej energii. Ci ludzie budzą we mnie zachwyt.

Podobne przyciąga podobne.

Gdy wracałam z zajęć, w autobusie pewna starsza pani spojrzała na mnie i się uśmiechnęła. Prawdziwym uśmiechem, od oczu do ust. Odwzajemniłam ten uśmiech. Ogarnęła mnie dobra energia. Poszłyśmy w innym kierunku. Gdy się obejrzałam jej nie było. Musiała szybko gdzieś skręcić. Każdego dnia w minionym tygodniu spotykałam takich pozytywnych ludzi, uśmiechających się do mnie, bezinteresownie. Napełnili mnie radością i zachwytem. Świat jest lepszy.

Ludzie mówią, że starość nie udała się Panu Bogu. Nic bardziej fałszywego. Starość to kolejny etap w życiu człowieka.

To DAR. to słowo przyszło mi na myśl, bo teraz po 17 latach czytam ponownie książkę Debry Lynne Katz Masz Dar.😎 O darze, który ma każdy, ale o tym nie wie.

To DAR dla wybranych, bo nie każdy będzie mógł żyć długo. Nie jest to żadna kara czy nagroda. Tyle razy byłam „ratowana” w krytycznych dla życia sytuacji. Więc żyję. Dziękuję za ten dar. Jestem wdzięczna. To pierwsze uczucie, które rozpoczyna każdy mój dzień.

To był tydzień zachwytu. Nad ludźmi wokół mnie i nad moją rzeczywistością.

Jestem kolekcjonerką fajnych uczuć, które napełniają mnie i uzdrawiają moja duszę. 😎

 

Dusza śpiewa

Obudziłam się dzisiaj rano i usłyszałam jak moja dusza śpiewa. To bardzo piękne uczucie. Lepsze niż poczucie szczęścia, które chyba mi spowszedniało. Jest ze mną już tak długo, że prawie stało się kolejną cechą mojej osobowości.
Wydaje mi się, że nic takiego nie zrobiłam, żeby moja dusza śpiewała. Ciągle tkwię w bałaganie, usiłuję sprzątać i pozbywać się niepotrzebnych rzeczy. Ale do końca jest jeszcze daleko. A może jestem na właściwej drodze skoro moja dusza śpiewa. 😎
Ten rok zaczął się znakomicie. Energia dobra jest wokół mnie i ze mnie wypływa.
Moje motto na ten rok to:

O cokolwiek mnie ktoś poprosi to nie odmawiam. Chyba, że ktoś zechciałby bym zaczęła oglądać tv, czy zajmować się polityką, czyli złymi ludźmi. Zło wokół mnie usuwa się w mrok. Z niczym nie walczę. Po prostu idę swoją drogą. Jest mi trudniej, bo moi wrogowie to moja najbliższa rodzina. Nic to. Kontakty ograniczyłam do minimum.
Dobrze, że mam wspaniałego syna. To jedyna osoba, z którą mogę rozmawiać o wszystkim. Nasze zainteresowania i poglądy są zbieżne. Co jest warta astrologia chińska? Ja jestem psem, a on jest smokiem, czyli jesteśmy przeciwnikami.

Na papierze. Kiedyś żartowałam, że urodziłam sobie wroga. Okazało się to głupotą. Ile warta jest „starożytna” wiedza? Co ma wspólnego z rzeczywistością? Widujemy się co 3 miesiące, jak przyleci. Jesteśmy dorośli, więc każdy żyje swoim życiem. Akceptujemy siebie, nie chcemy nikogo zmieniać. Jutro wraca do swojego domu. 😎 Nagadaliśmy się.

Czytałam przed snem Ucztę Platona razem ze wstępem tłumacza i objaśnieniami. Moja dusza tęskni za pięknym słownictwem i dialogami między mądrymi ludźmi. Dlatego często ją karmię pięknem. 😎

Kupiłam dzisiaj pierwsze bratki.

Nie planowałam tego, ale w tak piękny dzień nie mogłam się powstrzymać. A dusza śpiewa nadal.
Rośliny są mądre i słyszą co mówię. W styczniu podlewałam kwiaty i podlewając grudnika powiedziałam, że jak nie zakwitnie to go wyrzucę. Na początku lutego zakwitł. Nazwałam go lutnik. Gdyby miał duszę to by zaśpiewał. 

Ostatnią rzeczą, którą wczoraj zrobiłam inaczej niż zwykle to było wysłuchanie taśmy 1-4 – uwolnij i doładuj Roberta Monroe. Z tymi taśmami nie jestem systematyczna, ale tą słuchałam pierwszy raz.
W tym zadaniu trzeba było wrócić do Pudełka (skrzynki) Konwersji Energii, które stworzyłam w trakcie słuchania taśmy 1-1. Zadanie polegało na tym, żeby otworzyć to pudełko i wyjąć pierwszy strach, na który się natknę. Potem pozwoliłam mu płynąć w górę i w dół jak bańka unosząca się na wodzie. Po uwolnieniu strachu i emocji trzeba dostrzec czystą energię i wchłonąć ją. Niezbyt się skoncentrowałam, więc wyciągnęłam „nic: i „nic” wypuściłam. To samo zrobić jeszcze 3 razy. Coś się jednak musiało „uzdrowić” skoro moja dusza zaczęła śpiewać. Widać zadziałało na głębokim poziomie.
„Uwalniając narzucone sobie ograniczenia i ładując się czystą energią, która jest naturalnie twoja, możesz znaleźć nową wolność. Wraz z taką wolnością pojawia się nowa zdolność do eksploracji i poczucie nieograniczonych możliwości.”
Podobno gdy się rodzimy mamy wrodzony lęk – strach przed upadkiem i strach przed głośnymi dźwiękami. Reszta jest nabyta i możemy się z innymi lękami pożegnać. Uwolnić się od kajdan. Pa pa pa. 😎

Czego wszystkim życzę w tym dobrym roku 2025

Sen z wiertłem

Byłam u jakiegoś lekarza. Leżałam na fotelu dentystycznym, jak na łóżku. Lekarz opowiadał mi jaki będzie przebieg operacji. Bo ja potrzebowałam operacji. Wg niego. Mówił, że musi zrobić mi dziurę w udzie i w pachwinie i poprowadzić rurkę czy coś podobnego przez tułów do prawej części klatki piersiowej. Tam zostanie umieszczone jakieś urządzenie. Wydawało mi się to dziwne, bo przecież nie trzeba wiercić pachwiny, która jest daleko od klatki piersiowej. Pachwinę można naciąć skalpelem. Lekarz nic na to nie odpowiedział. Odwrócił się, a chwilę później zobaczyłam w jego ręku wiertarkę i obracające się szybko wiertło. Przeraziłam się, bo nie zgodziłam się na żadną operację. Jeszcze nie. Nie dostałam żadnego znieczulenia. On chciał mnie przewiercić na żywca. Zerwałam się z fotela i uciekłam. Na pustym korytarzu słyszałam jeszcze pracującą wiertarkę. Koszmar.

W rzeczywistości półtora roku temu lekarze mówili, że potrzebuję operacji. Skoro nic mnie nie boli to po co mam się dać pokroić. Często zdarza się, że ból pojawia się właśnie po operacji.

Wg sennika:

Bardziej to do mnie pasuje. Cały czas pracuję nad uzdrowieniem mojej duszy. Droga do całkowitego zdrowia jest długa, od pachwiny do klatki piersiowej 😎

Równowaga

Wczoraj przeczytałam cytat dnia z nauk Sathya Sai Baby:

Gdy ktoś, kto siedzi obok ciebie, jest pogrążony w smutku, czy możesz być szczęśliwy? Nie. Może się tak zdarzyć, że w pobliżu usłyszysz żałosny płacz dziecka. Ze współczucia do oczu napłyną ci łzy. Dlaczego? Dlatego, że między tymi istotami istnieje niewidzialna więź. Tylko człowiek posiada cechę współczucia; tylko on może być szczęśliwy, gdy inni są szczęśliwi i odczuwać smutek, gdy inni są smutni. 

To dziwne, bo ja czuję się szczęśliwa cały czas. To nie jest coś co zależy od kogoś innego, dobrego czy złego. Nikt nie może sprawić, że będziesz szczęśliwym człowiekiem. Bo szczęście to wewnętrzne poczucie. Oczywiście czuję współczucie, ale jestem ostrożna. Płaczące dziecko wcale nie musi być nieszczęśliwe. Znam wiele bardzo chorych osób, które są szczęśliwe i wspierają inne chore osoby.

Byłam we wtorek na wykładzie o cebulowej teorii szczęścia wg prof. Janusza Czapińskiego. Podobno były badania i tak:

- im wyższy materializm to niższy poziom szczęścia,

- niskie dochody to wyższy poziom szczęścia,

- czas wolny to więcej poczucia szczęścia, za wyjątkiem spędzania go przed tv

- przynależność do grup też ma wpływ na poczucie szczęścia, i inne

Ok. 40% poczucia szczęścia to wola życia zapisana w genach. Rodzimy się z tym. A reszta to poczucie szczęścia z poszczególnych dziedzin życia. Można być szczęśliwym w związku lub w życiu zawodowym. Moim zdaniem to takie niepełne szczęście, przemijające.

Dzisiaj byłam na rynku i kupowałam jabłka. Zastanawiałam się ile kupić. Chciałam 2,5 kg, ale często sprzedawca dokłada więcej. Więc sama sobie nałożyłam do reklamówki. Okazało się, że było 2,49 kg. Dostałam 1 jabłko więcej by było 2,5 kg. Pomyślałam, że mam szczęście i dobrą rękę. Lubię produkty od producentów 😎 Takie jabłka pachną. Potem kupowałam kapustę kiszoną – dostałam 1,04 kg, miał być kilogram. A potem jeszcze ogórki kiszone – 0,55 kg, czyli pół kg. Powiedziałam, że „ja to mam szczęście, do wagi”. Zabawne jak małe rzeczy cieszą i wprowadzają dobry nastrój wśród ludzi. Potem kupowałam jajka. Sprzedająca upuściła jedno jajko, gdy wkładała do pudełka jajka dla mnie. Straciła 1,20. Powiedziała, że „od rana wszystko jej leci z rąk, ma pechowy dzień”. Gdy odchodziłam to rozerwała się jej reklamówka, do której chciała wsypać ziemniaki dla następnego klienta. Czyli w świecie jest równowaga. Jest ktoś kto ma szczęście, jest ktoś kto ma pecha. Wynik = 0 😎

Ludzie nie zdają sobie sprawy, że sami sobie tworzą rzeczywistość. Nie znają mocy słów. Rzucają zaklęcia i nawet o tym nie wiedzą. Ich życie w tym sektorze dałoby im poczucie szczęścia. Lepiej mniej mówić. 😎

Czasem czegoś pragniesz. Gdy to dostajesz czujesz się bardzo szczęśliwy. Na moment. Pochwalisz się znajomym i poczucie szczęścia opada. Szukasz czegoś innego co cię uszczęśliwi. Twoje życie to huśtawka. 

A kluczem, moim zdaniem, do uzyskania poczucia szczęścia jest równowaga w emocjach. Nie powinno się cieszyć za bardzo, ani smucić za bardzo. Brak nadmiernego potencjału. Wtedy życie staje się łatwiejsze, bo nie widzą cię wahadła. Cieszą cię małe rzeczy. Wokół robi się jaśniej. Pojawiają się mili i pomocni ludzie. Nie trzeba mieć milionów, bo czy można jeść 5 obiadów dziennie? Wystarczy mieć bezpieczny pułap dochodów. Nie musisz się martwić co zrobić z nadmiarem. Wtedy możesz poczuć się szczęśliwym. Tylko się nie ekscytuj.

Wiosna tuż tuż

Na trawnikach leży jeszcze śnieg, choć niewiele, a rośliny już czują wiosnę.

Zamiokulkas jest zawsze pierwszy. Może w tym roku znajdę chwilę, by przesadzić tą roślinę do większej doniczki.😎

W doniczce nie ma prawie ziemi, bo ZZ stoi u mnie kilka lat bez specjalnej opieki. Nie dokarmiam niczym, rzadko podlewam. A on uparcie na wiosnę wypuszcza nowe łodygi.

Przez ostatnie 3 dni zauważyłam pewną prawidłowość. Dużo jeżdżę autobusami. Zwykle 2-5 dziennie. Jeżdżę o takiej porze, że nie są pełne i widzę co się dzieje wokół. Okazało się, że moi kierowcy są uprzejmi, czekają na biegnących pasażerów. Gdy nerwowo naciskają przyciski otwierające drzwi, to sami je otwierają. Ostatnio kierowca otworzył drzwi dla biegnącej kobiety, ale biegła do autobusu za nami. On spokojnie zamknął drzwi, nie denerwował się. Żaden kierowca nie zamknął drzwi przed biegnącymi potencjalnymi pasażerami. Duża zmiana.

To wygląda tak jakby to był odzew na mój poprzedni wpis. 😎

Tworzę własną rzeczywistość. Bo świat jest taki, jaki myślisz, że jest (zasada IKE). Świat jest jak lustro. Nie skupiam się na „złych” rzeczach. One zawsze są, jakby ich celem było sprawdzanie naszego stanu. Śpimy, czy nie. Wszystko przebiega tak jak powinno.

Nie wpadaj w emocjonalną pułapkę, a rzeczywistość będzie taka jak chcesz. 

A w Nowym Orleanie zimno (-3) i śnieg

Ciekawa pogoda 😎

Luz

Minął piękny dzień. Było słonecznie. Słońce jest zawsze, nawet w pochmurny dzień. Tylko nic nie widać i na ziemi robi się ciemniej. Gdy słońce jest widoczne ludziom poprawia się humor, mają więcej energii. Przynajmniej ja tak mam.

To był też pracowity dzień. Oprócz zmiany pościeli, prania i odkurzania musiałam wyprać włosy moich lalek. Ubranka też.

Nie wystarczyło odkurzanie, więc umyłam je w szamponie 😎

Przy okazji przypomniała mi się pewna sytuacja sprzed kilku lat.

Był u mnie syn z wnuczką. Gdy powiedziałam, że gdybym urodziła się trochę później to zostałabym hakerką. Na to moja wnuczka powiedziała: babciu, gdyby tak się stało to mnie by nie było. Uśmialiśmy się. Dzieci są mądre, nie kombinują, mówią co myślą.

To zdanie towarzyszy mi w trudnych chwilach. Gdy mam wątpliwości czy dokonuję dobrych wyborów, w chwilach zwątpienia, to przypominam sobie to zdanie. Takie coś zwane jest kotwicą. Przeczytałam to w jakiejś książce. Każdy powinien mieć kotwicę, czyli coś pewnego, do czego może się odnieść, dostać wsparcie i pewność. Takie uziemienie. Polecam to każdemu, bo pomaga w życiu.

Polecam też stworzyć sobie Wewnętrzną Świątynię, Świątynię Astralną lub Niebiańskie Sanktuarium. Jest to miejsce wymyślone, indywidualne, intymne, święte, całkowicie twoje. Może to być pokój, komnata lub szczyt góry, bezludna wysepka, pusta plaża, cokolwiek. Musi to być miejsce, w którym czujesz się bezpiecznie, nikt o nim nie wie, nie wie jak wygląda. Czujesz się tam bezpiecznie. To ważne gdy np. zasypiasz lub medytujesz. Miejsce takie daje ci ochronę, nikt cię tam nie znajdzie. Wystarczy zamknąć oczy i sobie wyobrazić takie miejsce,umeblować, urządzić wg własnego gustu. A potem wystarczy się tam przenieść i odpoczywać. Znam wiele osób, które mają coś takiego. Pozwala to zachować zdrowy rozsądek i wytchnienie. Nie opowiadaj nikomu żadnych szczegółów. Jesteś tam bezpieczny, bo nikt cię tam nie znajdzie.

Dzisiaj jest jeden z najważniejszych dni w kalendarzu świętym Majów.

To początek nowego cyklu ceremonialnego. Nawal B'atz reprezentuje nić czasu. Kalendarz święty jest reprezentacją tego, jak ta nić jest tkana, aby tworzyć rzeczywistość. To nawal B'atz przynosi kreatywność do naszego świata, odtwarzając i odnawiając wszystko wokół nas.

Może dlatego poczułam dopływ energii i szkoda mi było marnować potencjał na bzdety. Jaki pierwszy dzień, taka reszta. Każdy ma jakiś talent do tworzenia swojego świata, nowej rzeczywistości. Teraz jest na to dobry czas. A czas jest cenny. Od nas zależy jaki będzie świat.

Na koniec dnia nagrodziłam się pijąc piwo imbirowe. Zero alkoholu.

Jest pyszne, ale tylko ja to lubię. Działa jak energetyk. Nikt mi tego nie podbiera. 

Nie chce mi się spać. Może jeszcze coś zrobię 😎

Sen z krwią

Leżałam w łóżku na wznak. Zaczęło mnie swędzieć na plecach w miejscu między łopatkami. Już nie spałam we śnie, ale miałam zamknięte oczy. Starałam się dosięgnąć tego miejsca. To, że leżałam na plecach zupełnie nie miało znaczenia 😎 Robiłam to raz jedną, a raz drugą ręką. Chyba był tam jakiś strupek, bo poczułam ciepło. Musiałam otworzyć oczy (we śnie). Zobaczyłam, że śpię w białym podkoszulku. Spojrzałam na prawy palec wskazujący, który był umoczony niewielką ilością krwi. Potem spojrzałam na lewą rękę i palec środkowy i też był we krwi. To były niewielkie ilości. Krew miała piękny czerwony kolor, taki radosny. Sprawdziłam moją koszulkę czy nie jest upaprana krwią. Była nieskazitelnie biała. Zaczęłam myśleć. Od kiedy na noc zakładam t-shirt? W jaki sposób leżąc na plecach mogłam sięgać do pleców obiema rękami prawie jednocześnie? Chyba, że robiłam to rękami astralnymi Podobno we śnie nie można zobaczyć własnych rąk. Obudziłam się, bo mój mózg nie dal rady zracjonalizować zdarzenia we śnie.

Otworzyłam oczy naprawdę. Byłam rozbawiona. Jak to łatwo rozszyfrować co jest snem, a co jawą. Chyba, że wszystko jest snem. Śpimy i budzimy się, budzimy, budzimy.

Ciekawe jest miejsce między łopatkami, bo tam zaczyna się warkocz intencji (to technika Tufte’a). Nie mam problemu z czuciem go jak się porusza. Do czego służy napiszę kiedy indziej

Sen z krwią ma wiele znaczeń, W Wyroczni snów opisano wiele przypadków gdzie widzimy krew, ale na plecach nie. 9 stron i nic.

Tylko to pasuje do mojej sytuacji 

Nie można bez przerwy być czujnym i uważnym. To pochłania dużo energii. Sen ujawnia, że mam tę energię i dam sobie radę z zasadzkami.

W tym tygodniu miałam taką przeszkodę.

Byłam w dobrym humorze. Poszłam do apteki po maseczkę na twarz. Na pytanie czy ma to być jednorazowa czy nie, powiedziałam, że potrzebuję taką do kriokomory. Dostałam 2 w prezencie 😎 Farmaceutka była bardzo miła, choć tuż za mną weszło 7 osób i zrobiło się głośno. Wszyscy się niecierpliwili jak byłam obsługiwana. Gdy wchodziłam nie było nikogo wewnątrz, ani na zewnątrz jak okiem sięgnąć, w promieniu 500 m. Nie mam pojęcia skąd się biorą ci ludzie.

Potem pojechałam na krio. Gdy osoba mierzyła mi ciśnienie, powiedziała, że mam za wysokie, 220/90. Zdziwiło mnie to, bo nigdy takiego nie miałam. A ona stwierdziła, ze mam syndrom białego fartucha. Tylko, że obsługa miała niebieskie ubrania. Takiego syndromu nie znam. Wyszłam, żeby się uspokoić, pooddychać, choć czułam się znakomicie. Po 15 minutach wróciła i pomiar był „jeszcze wyższy”. Nie wiem jaki, ale w karter wpisała mi pierwszy pomiar. Pani (nie wiem czy to była pielęgniarka czy kto) stwierdziła, że nie wejdę na zabieg i kazała mi połknąć 2 tabletki. Wróciłam do domu. Natychmiast zmierzyłam ciśnienie. Miałam 110/81 tylko puls miałam 99, ale bardzo się śpieszyłam. Jak to jest możliwe, żeby w ciągu godziny aż tak bardzo obniżyć ciśnienie.

Następnego dnia ciśnienie zmierzyłam przed wyjściem. Miałam 134/88 i puls 80. Nie piłam kawy, tylko melisę. Byłam dobrej myśli. To był błąd. Odczekałam 15 minut przed gabinetem, uspokoiłam się. Weszłam. Pani zaczęła mi pompować rękaw. Długo, mało mi nie rozerwało ręki. Gdy skończyła pompować krzyknęła, że mam to samo, mam za wysokie ciśnienie, takie jak wczoraj. Zapaliła mi się czerwona lampka. I zaczęłam zarządzać rzeczywistością. To Transerfing 😎

Kiedy ona to zobaczyła, jak nie minęła sekunda, a ona mówi o złym wyniku. Stałam się obserwatorem tej sytuacji. O co jej chodzi, dlaczego wmawia mi ciśnienie, którego nie mam. Do krio wpuszcza fizjoterapeuta i obserwuje osoby wewnątrz. Pani podeszła do niego i powiedziała, że ja się nie nadaję na krio, bo mam za wysokie ciśnienie. A do mnie powiedziała, że szkoda mojego czasu, żebym znowu przyjeżdżała, bo jutra będzie straszna osoba, która będzie mierzyła ciśnienie. A co to ma do rzeczy jaki charakter ma ta osoba? Na pytanie kto wydal skierowanie na krio, ta pani od razu, bez patrzenia w kartę powiedziała, że „to ty” do fizjoterapeuty, z dziwną miną. To najlepszy fizjoterapeuta, u którego byłam. Sytuacja wydała mi się niedorzeczna, więc wyszłam. Pani goniła mnie, żebym wzięła tabletki, bo nie dojadę do domu. Odmówiłam. Powiedziałam w rejestracji, że muszę zrezygnować z krio, bo wychodzi mi za wysokie ciśnienie. Oddałam kartę. Bez emocji, pełna kontrola rzeczywistości.

Gdy wróciłam do domu moje ciśnienie wynosiło 134/79 i puls 95, biegłam. Nie mam jak udowodnić, że pani zmyśla. Gdy pompuje się rękaw, to nie widać żadnego ciśnienia. Trzeba odczekać chwilę. A ta kobieta zbyt szybko podała wynik. Jej ciśnieniomierz nie był elektroniczny jak mój, ale z zegarem, starego typu.

Nie będę robiła afery, ale z fizjoterapeutą sobie porozmawiam. Pójdę też do lekarza POZ, ale oni kryją się wzajemnie. Tak przysięgają.

Obudziłam się 😎 w rzeczywistości.

Omówiłam te zdarzenia z koleżankami, a one zwróciły mi uwagę, że powinnam zażądać innej osoby do mierzenia, że ciśnienie 220/90 jest dziwne, bo jest za duża różnica między skurczowym, a rozkurczowym. Przy 220 powinno być ok. 140. Podobno wzywa się pogotowie, ale przecież byłam w placówce zdrowia.

Ewidentnie to był przekręt, bo w domu miałam dużo niższe. Nie da się zbić ciśnienia w ciągu godziny.

Koleżanki stwierdziły, że są 3 wyjaśnienia:

1. pani nie polubiła mnie

2. pani chce podważyć dobrą opinię fizjoterapeuty,

3. pani obiecała/sprzedała moje miejsce innej osobie, bez kolejki (pół roku).

Ludzi wkurza radość i szczęście innych. Ale ja naprawdę staram się tym nie emanować. Co jest trudne, jak oczy się świecą i wszystko mnie cieszy.

Może powinnam była pojechać 3 dnia, ale odechciało mi się. Przyjęłam to jako test – zasadzka. Pani w ciągu pół roku zostanie ukarana przez wszechświat za złe uczynki. Nie dam jej więcej uwagi.

Dlatego ważne są osoby z otoczenia. Z kim przestajesz takim się stajesz. 

Do dobrego życia wystarczy wykonywać dobrze swoją pracę.

Wczoraj jechałam na wykład. Stałam na przystanku i widziałam jak młody mężczyzna z nadwagą biegnie do autobusu, który stal na przystanku. Gdy światła zmieniły się na zielone, to autobus odjechał. Kierowca widział jak mężczyzna naciskał przycisk, ale mu nie otworzył. On nie wykonuje swojej pracy właściwie. Ma wozić ludzi. Potem przyjechał mój autobus. Nie wszystkie miejsca były zajęte. Kierowca dwa razy czekał aż pasażerowie dobiegną do autobusu. Raz była to starsza kobieta, a drugi raz starszy mężczyzna. Zajęło to ok. 6 sekund za każdym razem, specjalnie liczyłam. Na miejscu byłam przed czasem, czyli kierowca jechał szybko. Moja koleżanka spóźniła się na zajęcia, bo autobus odjechał o czasie, a ona była przyzwyczajona do opóźnień. Czy ten kierowca dobrze wykonał swoją pracę? Znakomicie, 2 zadowolone osoby i jedna nie.

W sytuacji gdy kierowcy cie szykanują, pokazują swoją wyższość to nie karm ich, rób to:

Kiedy spotykają nas jakieś trudności to trzeba się zatrzymać (czerwona lampka) i się obudzić. Nie wolno się dać zagarnąć wahadłu, bo zmieniamy realizację naszych celów.

To są cytaty z książek Vadima Zelanda. Na czarno, bo mam w telefonie tryb nocny cały czas 😎

Pamiętaj - obudź się - przesuń punkt uwagi. Gdy kontrolujesz swoją uwagę to kontrolujesz swoją rzeczywistość i nie wpadniesz w żadną zasadzkę. Nie dopuszczę by ktoś zaśmiecał moja rzeczywistość.

To będzie proste gdy będziesz trenował, jak ja 😎

Sen z nieziemskimi miastami

Obudziłam się w środku nocy. Sen nie zdążył mi uciec i zapamiętałam go. Potem zasnęłam. Obudziłam się o normalnej porze i wszystko pamiętałam. Jak dawniej 😎

To właściwie nie był sen, tylko wizja.

Opuściłam moje ciało i wystartowałam w przestrzeń nade mną. Na początku nic nie widziałam, bo był duży pęd powietrza. Musiałam lecieć dość długo. Potem zrobiło się kolorowo. Oglądałam niewiarygodne miasta, jakby z jakiejś bajki. 

Tylko, że nie przypominam sobie żadnej bajki podobnej do tych widoków. Widziałam cale bajeczne miasta płynące w przestrzeni. Czułam się wolna, lekka i podekscytowana. Ktoś dał mi możliwość zobaczenia tych cudów. Poczułam się wyróżniona. Co innego zobaczyć to wszystko na własne oczy, a co innego obejrzeć to samo na obrazkach. Nie widziałam żadnych mieszkańców, zwierząt, ani żadnego ruchu. Jakby dopiero czekały na zaludnienie. Tylko, że chyba nie czekały na ludzi. Płynęłam między tymi wiszącymi miastami podziwiając je. Nie przyszło mi do głowy by tam zajrzeć. Ale czułam się dobrze, rozluźniona. Na swoim miejscu.

I to koniec. Sen o niczym i bez znaczenia. Przydarzył mi się tylko po to, bym nie zastanawiała się co z tymi uciekającymi przede mną poprzednio snami. Wszystko wróciło do normy. 😎

Nawet kalendarz księżycowy mówi, że dzisiejsze sny były bez znaczenia, ale będą bajkowe. 😎 Chociaż rzadko się sprawdzają jego wskazówki. Testuję, sprawdzam.

Dzisiaj był 5 dzień medytacji i Sutra Długowieczności (Longevity).

Wcześniej miałam gimnastykę, a potem wykład. A potem medytacja. Niestety prowadząca wykład przedłużyła go o 15 minut. Rozwaliła mi dzień. Nie zdążyłam na autobus, potem przyjechał po 25 minutach i jechał 40 minut, bo już był szczyt korków. Nie wolno nam wychodzić wcześniej, bo prowadzący może źle się poczuć. Ale gdy uczestnik ma plany na resztę dnia to co? Poczułam się jakby ta kobieta ukradła mi 15 minut mojego czasu, a może ukradła godzinę. Gdyby wszystko odbyło się wg planu, to spóźniłabym się na medytację 5 minut. Nie szanuję ludzi, którzy nie szanują czasu innych ludzi.

Medytacja była ważna, bo było błogosławieństwo za ludzi w Kalifornii i błogosławieństwo wody każdego uczestnika. Spóźniłam się 1,5 godziny. Ale nic straconego, bo dostałam link do zapisanego wydarzenia. O dziwo była różnica. W 7-dniowej medytacji błogosławieństwa świata na 2025 rok biorą udział osoby z 42 państw, jak do tej pory. Gdy siadam o wyznaczonej godzinie (każdy dostał linka z godziną właściwą dla jego kraju), to czuję tę społeczność. Jakbyśmy trzymali się za niewidzialne ręce. Gdyby były widzialne ręce to trzymałabym tylko 2 osoby. To jest uczucie trudne do opisania. Daje moc. Trzeba to przeżyć. I to zostało mi odebrane, ukradzione.

Jutro będzie lepiej.

Obrazki wygenerowała mi AI z generatora nierealnych obrazów miejskich. AI jest bezmyślne, pokazuje to co ktoś kiedyś stworzył. AI niczego nie tworzy, nie kreuje i nie czuje. Jeśli ja widziałam bardzo podobne miasta, to znaczy, że one istnieją, ktoś je zobaczył i namalował. AI mi je tylko podała, bo ma pamięć wszystkiego. A ja po prostu podglądnęłam je.

Pokój. Miłość. Ochrona. Uzdrowienie. Obfitość.

Wszystkim