Pomarańczowy świat

Dzisiejszy dzień miałam spędzić wyłącznie przy biurku. Terminy! Ile można.

Więc postanowiłam sprawdzić czy to ja kreuję swoją rzeczywistość czy wszystko samo się toczy. Znałam wynik, ale co szkoda sprawdzić. Zainspirował mnie księżyc.

Położyłam się spać o godz. 0:22. Niebo było zachmurzone. No tak, ciekawe gdzie jest księżyc? I wyszedł na kilka sekund na zachodnim niebie, akurat w mojej sypialni. Jakby chciał powiedzieć mi dobranoc.

Ze słońcem ten numer wychodzi mi za każdym razem gdy mówię dzień dobry. Mam wyjątkową łatwość we wpływaniu na pogodę. Jak mi zależy, przecież nie cały czas, bo szkoda na to tracić energię.

Dzisiaj miałam nigdzie nie wychodzić, więc postanowiłam pomalować swój świat nie na pomarańczowo, ale na żółto. Wystarczy, że wyjrzę przez okno, na pewno podjedzie jakiś dostawca, bo oni mają żółte samochody. Mam cytryny i żółte doniczki, więc wystarczy. W VII tomie Transerfingu jest VI rozdział właśnie pod takim tytułem. Dla odmiany nie chciałam koloru orange ale inny, ciepły, niech będzie żółty.

No i się zaczęło.

Rano umyłam włosy i sięgnęłam po nową odżywkę, opakowanie pomarańczowe. Potem wyjęłam rurkę do picia. Mam w szafce całe opakowanie i na ślepo wyciągam jak potrzebuję. Lubie pić wodę z miodem i cytryną przez rurkę. Jaki miała kolor – pomarańczowy. Czyżby to przypadek? Nie, bo nie ma przypadków. Wyjęłam wszystkie i sprawdziłam. Wzięłam ostatnią rurkę pomarańczową. Zostały czerwone i inne.

Jakie jest prawdopodobieństwo, że wyciągnę właśnie jedyną pomarańczową? 1:50. Tyle było.

Musiałam niestety wyjść z domu na godzinę. Była 10, więc ludzi mało. Od razu zauważyłam pana w pomarańczowej kurtce, zrobiłam fotkę, ale skasowałam, bo mi się dziwnie przyglądał. Potem musiałam szybko reagować, bo pomarańczowe rzeczy szybko się przemieszczały. Fotki są poruszone. Wszystko było pomarańczowe. Żółtych rzeczy było kilka. Gdybym była dłużej na ulicy, to może by się coś zmieniło.

W krótkim czasie mój świat stał się pomarańczowy, zamiast żółtego. Nie nadążałam tego rejestrować.

Żółty też się pojawił, ale nie dominował. A dzień był pochmurny.

To jak w powiedzeniu: nie patrz na niebieski. Musisz zobaczyć ten kolor, żeby go unikać ;)

Koordynacja zamiaru działa, i to jak. Każdy może spróbować.

Można pomalować swój świat na jaki kolor zechcesz, ale musisz naprawdę chcieć.

Czy ja powiedziałam nie pomarańczowy? A może zapomniałam o „nie”.

Świat pesymisty zanurza się w mroku. Gdy człowiekowi jest źle to zmierza w otchłań. Depresja.

Inni chcą nam narzucić wygląd świata, ciągle informując nas o wojnach, przestępstwach, o nadlatującej komecie, która nas zniszczy, o 3 WŚ. Nie reaguj. Zmień swój świat jak chcesz. Niech ci to wejdzie w nawyk. Sam zobaczysz jak wszystko się zmieni. Nie musisz ciężko pracować by pomalować swój świat. Ty koordynujesz, ty masz wpływ. Cokolwiek zrobisz zawsze jest dobre, tak przyjmij i bądź konsekwentny. Świat nabierze innych barw, które pamiętasz z dobrych momentów życia.

Z tego bierze się deja vu - „jakby powracało coś radosnego i świeżego, zapomnianego gdzieś w dzieciństwie”. (s.194). Deja vu nie można kontrolować ani zaplanować. A świat można.

Będzie dobrze :) W lipcu ;)