Kształtowanie

W niedzielę dostałam fotki z wypoczynku na wyspie na Morzu Egejskim. Niewiarygodnie niebieskie niebo, przepiękny kolor morza, upał.

To próbka.

 

Spojrzałam w niebo nad sobą. A tam poszatkowane białymi smugami niebo. Kolosalna różnica. Więc wypowiedziałam skuteczne zaklęcie: wietrze wiej, chmury rozwiej. I przyszedł wiatr i przegonił to badziewie. A potem pomyślałam, że już może przestać wiać, bo nawieje inne chmury. Ale nic z tym nie zrobiłam.

Faktycznie tak się stało. Przyszły chmury deszczowe. I dobrze. Niech popada.

Jednak znudziło mi się chodzenie w kaloszach, więc wczoraj wieczorem zapragnęłam zobaczyć dzisiaj słoneczko. Zaprosiłam słońce na moje niebo.

Rano wstałam i padało. Nic to. Dopuściłam taką możliwość, bo przecież nie zawsze może wyjść słońce podczas deszczu. W południe przestało padać, a o 15:23 wyszło słońce. Nie mogłam zrobić fotki słońca, ale na 3 wychodzi zza chmur.

Było pięknie do końca dnia. Jutro też tak będzie.

Tak wygląda kształtowanie mojej rzeczywistości. Ustawianie pogody jest łatwe. Przynajmniej dla mnie.

Ćwiczę codziennie rano gimnastykę. Te 7 osobistych ćwiczeń ma określać główne umiejętności, talenty i zadania człowieka i pomagać “płynąć z prądem”, poczuć się “w swojej skórze”.

Jednym z moich ćwiczeń jest Pozwolenie – 2 krąg świata dolnego. Ciekawe, że dar jaki przynosi to ćwiczenie to m.in. umiejętności magiczne i zarządzanie żywiołami. A więc tak zostałam zaprogramowana. To żaden wyczyn, ja tak mam. Nie ma żadnych przypadków. Zanim poznałam gimnastykę słowiańską wcześniej zajęłam się kształtowaniem pogody dla zabawy. A tu proszę – tak ma być, to zostało ustalone. Pozostałe ćwiczenia też są trafione w punkt.

Więc to, że kiedyś mogłam "stworzyć" tęczę nie było przypadkiem. To nawet nie cuda, bo cuda nie przeczą prawom przyrody. One przeczą naszym wyobrażeniom o tych prawach.

Dlaczego ludzie nie kształtują pogody, tylko pozwalają na Matthew?

Każdy umie kształtować swoją rzeczywistość. Słowianie nazywają to obrazowaniem. Celem jest stworzenie idealnego obrazu swojego celu, a potem jego materializacja wzmocniona dobrym nastrojem. Podobno kiedyś ludzie nie używali słów, a porozumiewali się za pomocą obrazów, które sobie przesyłali. Np. żona do męża wysyłała obraz obiadu i mąż szybko wracał ;)

Uważano, że obrazując wygrywa się walkę nawet jej nie zaczynając.

To brzmi jak Sztuka wojny Sun Tzu. Co było pierwsze? A może kiedyś wszystko się przenikało, wszystko było ze sobą połączone naprawdę. Ludzie komunikowali się ze sobą bez drutów i smarfonów, przesyłali sobie obrazy.

O obrazowaniu pisał Vadim Zeland i nazwał to slajdowaniem.

Ostatnio dużo rzeczy się zmieniło. Dobry nastrój mnie nie opuszcza ani na chwilę. A więc "paliwo" do kształtowania obrazów mam.

Teraz często wiem co będzie i nie mam potrzeby działać. Wszystko jest takie jakie ma być.

Grę wahadeł widać w każdym działaniu codziennie. Jak ostatnio:

"Kiedy wróg jest spokojny, rozdrażnij go.

Kiedy wróg jest zjednoczony, spróbuj go rozdzielić.

Nie pozwól, aby twoi wrogowie zjednoczyli się."

Każde działanie wahadeł jest obliczone na skłócenie ludzi między sobą i na wskazanie osób do nienawidzenia. Używane są złe słowa, które mają poniżać. Nienawiść to broń obosieczna, nikt nie wygrywa. Ciągle dziwię się, że ludzie dają się na to złapać. W cieniu dokonują się zupełnie inne rzeczy i to właśnie one powinny ludzi martwić. Nie podążaj za złotym pociągiem.

Świat to lustro. Nie dopuszczę, żeby w moim pojawiła się wojna czy gwałty. Inni niech robią co chcą. Moje życie jest cenne, więc nie dam się zepchnąć z mojej drogi i zabrudzić obrazu. Nie muszę nic udowadniać. Nikogo nie krzywdzę.

Najważniejszym celem człowieka jest :

"Poznaj siebie i poznaj wroga, dopiero wtedy twoje zwycięstwo nie będzie zagrożone. Poznaj warunki terenu i pogody, wtedy twoje zwycięstwo będzie całkowite."

To cały cytat. Musisz wiedzieć co masz w życiu robić, żeby nie być jak dziecko we mgle. Nie bądź marionetką.

Pogoda jest jednak ważna ;) Gdy świeci słoneczko ludzie są weseli i patrzą optymistycznie na świat. Niech tak będzie.