A ludzie dziwnie się zachowują. Niektórzy już świętują. Dzisiaj rano w sklepie ekspedientki chichrały się. Obsługiwały klientów, ale wyraźnie coś je bawiło. Pojawił się facet, który je zabawiał i podawał towar. Gdy weszła za mną kobieta i powiedziała dzień dobry, to ten odpowiedział, że był dobry zanim się pojawiła. Paniusie ryknęły śmiechem. Ostry dowcip.
Nie czuć było od nich alkoholu, więc się inaczej najarały.
Dzisiaj widziałam mnóstwo piesków na smyczach, ale żadna kupa nie została zabrana z trawników. Syf powoli się rozkłada. Nikt nie czuje się za to odpowiedzialny. A ludzie mówią, że kochają pieski.
Miasto po każdym remoncie jest coraz brzydsze i coraz trudniej się przemieszczać. Ulice są zwężane, ludzi coraz mniej, a korki są. Miasto jest dla starych ludzi i meneli. Na ulicach niby nowe ławki, nowe lampy, ale stylizowane na XIX wiek. Zalatuje starością na każdym kroku. Starcy projektują dla starych z sentymentami. Wiaty przystankowe są dziwnie wyprofilowane, że gdy pada deszcz to idealnie leje na stojących pod ukośnym daszkiem. Miejsca do siedzenia jest dla 2 osób. Tablice informacyjne nie dość, że brzydkie to jeszcze są awaryjne, bo pada deszcz, bo pada śnieg (kiedyś), bo temperatury pow. 25 stopni, albo poniżej zera. Brzydota na każdym kroku. Mamy XXI wiek, a czas się cofa. Pora rozejrzeć się za ciekawszym i pięknym miejscem do życia.
Dlatego teraz patrzę w górę na niebo. Jest o niebo ładniejsze niż wytwory człowieka. Piramidy na pewno nie zbudował człowiek.
Te chmurki mogą inspirować. Nigdy nie będą takie same, co minuta inne.
I jeszcze obiekt zwany księżycem.
Księżyc wygląda jak hologram. Jest płaski i dlatego zawsze wygląda tak samo. A gdzie jest źródło nadawcze? Przecież skądś musi być wyświetlany. Oczywiste jest, że nie było żadnego lądowania w 1961 roku, bo jak lądować na obrazku. Minęło ponad 50 lat, a nie latamy tam na wycieczki, choć komputery mamy lepsze. Program kosmiczny nazwano Apollo. To grecki bóg piękna, światła, życia, zarazy, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patron sztuki i poezji – czyli taki misz-masz. Księżycowi przypisuje się sterowanie wodą na naszej planecie, czyli gdyby go zabrakło, to jak zachowywałyby się morza i oceany? Czy gdyby nie było księżyca to zniknęłyby emocje u ludzi. Od razu byłby spokój, bo podczas pełni w szpitalach psychiatrycznych wzrasta zużycie środków uspokajających. Ludzie byliby spokojni jak roboty.
Wczoraj oglądałam fragment Galileo o fabrykach, w których pracują roboty. I tam jest ciemno, bo roboty nie mają oczu do patrzenia, a doskonale wiedzą co mają robić. Światło nie jest im potrzebne.
Zanim ludzie zostaną wymienieni na roboty to proszę się uważnie rozglądać po tym pięknym świecie. Robotów nic nie interesuje, pracują, nie mają urlopów, nie idą na papieroska, nie plotkują, nie spiskują.
Do nich należy przyszłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz