Wierszyk

Ostatni dzień roku. Coś się kończy, coś zaczyna. Samo życie.

Przychodzą mejle i MMSy z życzeniami, a ja wyrzucam stare i niepotrzebne rzeczy. Wpadła mi w rękę książka dla dzieci. Stara i duża (29 cm długa), wystawała spośród innych książek. Otworzyłam, a tam dedykacja.

Zupełnie o tym nie pamiętałam i na pewno do niej nie zaglądałam od dawna. Przejrzałam wierszyki. A tam taki oto wierszyk. C.d. ostatniego wpisu.

Reszta wierszyków w podobnym stylu. Zupełnie nie dla dzieci. Straszna i mierna. Nie poeta, a wierszokleta. Skąd pomysł na taką książkę?

Nie wyrzuciłam jej. Na razie. Wyrzuciłam natomiast stare katalogi z ikei. Od razu zrobiła się wolna przestrzeń. W tak symbolicznym dniu dobrze jest przetrzeć wszystkie lustra w domu wodą z octem. To nie magia, to logika. Niech w nadchodzącym roku odbija się coś nowego. Stare poszło i nie wróci. Idzie nowe, ciekawsze i dla nas lepsze.

Gdy nic się nie dzieje to ogarnia nas marazm, zasypiamy. Każdy dzień wydaje się podobny jeden do drugiego. Szybko mijają kolejne dni w roku. A przecież każdego dnia spotykamy ludzi. Co z tego, że tych samych. Ale przecież oni każdego dnia mogą czuć się tak samo jak my – nijako. Może w nadchodzącym roku warto to zmienić. Dostrzegaj codziennie coś nowego, nawet maleńkiego. Przecież pogoda i chmurki na niebie ciągle się zmieniają. Codziennie są, ale inne. Skopiuj to do własnego życia. Bądź uważny, nie zasypiaj często, żyj. Bo wszystko co mamy to właśnie nasze życie.

Nie bądź jak pionek na szachownicy.

Wszyscy chcą tobą rządzić, chcą cię rozstawić po kątach, przesuwać. Zatrzymaj się, zastanów i idź swoją drogą.

Pomyśl, co możesz zmienić w swoim życiu, żeby było ciekawiej, żeby czas nie przeciekał.

Pomyśl, co ma się wydarzyć w przyszłym roku korzystnego dla ciebie. I powiedz to, niech uleci z wiatrem. I zapomnij. Nie pragnij, nie chcij za bardzo. Znowu czytałam prasę kobiecą ;)))

A będzie dobrze, cokolwiek to znaczy :)

Umyj lustra, wyrzuć śmieci, umyj podłogi, wywietrz mieszkanie i baw się :)