Pracuś w paradoksie naszych czasów

Od kilku dni przylatuje do mnie pracuś.

Duża pszczoła, która skrupulatnie zbiera nektar z roślin na moim balkonie.

Krząta się bez przerwy, że trudno ją uchwycić w dobrym ujęciu.

W umierającym zabetonowanym mieście natura sobie radzi jak umie. Zawsze znajdzie pożywienie, tylko musi pracować.

W dziwnym świecie żyje człowiek. Jego życie jest krótkie i zawsze przemija. Natura będzie zawsze.

Ostatnio przeczytałam w internecie słowa amerykańskiego satyryka George'a Carlina o paradoksach naszych czasów. Nie słyszałam o nim, ale tak było napisane.

W skrócie to co udało mi się przetłumaczyć dzięki translatorowi:

Paradoksem naszych czasów jest to, że mamy większe domy, ale mniejsze rodziny, lepsze udogodnienia, ale mniej czasu.

Mamy lepszą edukację, ale mniej inteligencji, lepszą wiedzę, ale gorzej oceniamy sytuację.

Wydajemy więcej, ale mamy mniej, kupujemy więcej, ale cieszymy się mniej.

Mamy więcej ekspertów, ale także więcej problemów, lepszą medycynę, ale gorsze zdrowie.

Idziemy spać za późno, budzimy się zbyt zmęczeni.

Czytamy za mało, oglądamy telewizję za długo i modlimy się zbyt rzadko.

Mówimy za dużo, kochamy zbyt rzadko i nienawidzimy zbyt często.

Wiemy, jak przetrwać, ale nie wiemy jak żyć.

Dodajemy lat do życia ludzkiego, ale nie dodajemy życia latom.

Człowiek dotarł na Księżyc i wrócił, ale z trudem przechodzimy przez ulicę i poznajemy nowego sąsiada. Podbijamy przestrzeń kosmiczną, ale nie duchową.

Oczyszczamy powietrze, ale zanieczyszczamy duszę.

Planujemy więcej, ale osiągamy mniej.

To czas krótkich dystansów, jednorazowych pieluch i jednorazowej moralności.

Tworzymy nowe komputery, które przechowują więcej informacji, ale komunikujemy się coraz mniej.

To czas fast foodów i słabego trawienia, wielkich ludzi i małych dusz, szybkich zysków i trudnych relacji.

Pamiętaj, spędzaj więcej czasu z tymi, których kochasz, ponieważ nie są z tobą na zawsze ...

Pamiętaj i ciepło trzymaj ukochaną osobę przy sobie, ponieważ jest to jedyny skarb, który możesz dać z serca i nie kosztuje ani grosza.

Poświęć czas na miłość, poświęć czas na komunikację i poświęćcie trochę czasu na podzielenie się wszystkim, co macie do powiedzenia ....

Ponieważ życie nie jest mierzone liczbą oddechów, ale chwilami, które zapierają dech w piersiach!

Człowiek może niszczyć naturę, a jednak to ona wygra, bo przetrwa. 

To napełnia optymizmem. 🌼🍀🌸