Moją sąsiadkę z piętra zabrano dzisiaj do szpitala. Ambulans wezwał przyjaciel, a prowadziła ją pod rękę sąsiadka. Dzieci i wnuki nie miały czasu. Czasu nie mają zmarli, a oni przecież żyją.
Dożyć 80 lat i być zdanym na obcych. Ta pani już nie ma siły, całe życie pomagała dzieciom. Ostatnio nawet wnuki z prawnukami przyszły na obiad. Czy ona ma siłę gotować? To obchodzi tylko sąsiadkę, mnie i przyjaciela, który za własne pieniądze wynajął ambulans, żeby jakoś dojechać do szpitala.
Jeszcze niedawno ta starsza pani handlowała ciuchami szytymi przez jej dzieci. Sama wnosiła ciężkie torby do mieszkania, a potem codziennie chodziła na rynek i to sprzedawała. Bo dzieciom jest ciężko. Dzieciom w biznesie się nie wiedzie, to trzeba pomagać. Kosztem własnego zdrowia.
Tak jest, jak niczego się nie domaga od dzieci tylko się daje, daje, daje. Nie umiała wychować dzieci, które też będą stare, a może nie dożyją starości.
Brak szacunku do rodziców mści się w życiu. Interesy nie idą dobrze, dzieci chorują, mają wypadki. Rodzice to ludzie, dzięki którym jesteśmy na tym świecie. Odrobina szacunku się należy, jeśli już nie znamy przykazania, żeby czcić ojca i matkę. W Stanach wiedzą to doskonale i aż do przesady hołubią rodziców i dziadków. Taki dziwny kraj.
Ta mała dziewczynka to moja mama, teraz lat 77. Zdjęcie zrobione tuż przed początkiem wojny w Chorzowie.
W mojej rodzinie jak ktoś choruje to wszyscy się mobilizują. Ustalamy kto kiedy może przyjść, co kupić, co ugotować. Chory w szpitalu prawie nie jest sam. To jest u nas normalne. Mój ojciec gdy był w szpitalu mówił, żeby nie przychodzić z dzieckiem, bo to nieciekawy widok. Oczywiście zawsze chodziłam z synem, a ojciec bardzo się cieszył. Nie uważam, żeby dzieci chronić przed śmiercią i chorobą, bo to przecież część życia. One wiele rozumieją. Niektóre dzieci nie chcą rozumieć i na starość będą same. Zawsze jest czas na zmianę, tylko trzeba chcieć.
Kochani czytelnicy, czy macie fotki swoich rodziców i dziadków?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz